در قسمتی از این حماسه، شاعر به توصیف جنگ علی و عمرو بن عبدود پرداخته‌است. شاعر این شعر را تحت تاثیر حماسه ملی سروده و در آن به وفور از شیوه و روش شاهنامه استفاده کرده‌است. دلیران میدان گشوده نظر که بر کینه اول که بندد کمر که ناگاه عمرو آن سپر نبرد بر انگیخت ابرش برافشاند گرد چو آن آهنین کوه آمد به دشت همه رزمگه کوه فولاد گشت بیامد به دشت و نفس کرد راست پس آنگاه باستاد همرزم خواست حبیب خدای جهان آفرین نگه کرد بر روی مردان دین همه برده سر در گریبان فرو نشد هیچ کس را هوس، رزم او به جز بازوی دین و شیر خدا که شد طالب رزم آن اژدها بر مصطفی به هر رخصت دوید از او خواست دستوری اما ندید به سوی هژیر ژیان کرد رو به پیشش برآمد شه جنگجو دویدند از کین دل سوی هم در صلح بستند به روی هم فلک باخت از سهم آن جنگ رنگ بود سهمگین جنگ شیر و پلنگ نخست آن سیه روز و برگشته بخت برافراخت بازو چو شاخ درخت سپر برسرآورد شیر اله علم کرد شمشیر آن اژدها بیفشرد چون کوه پابر زمین بخایید دندان به دندان کین چو ننمود رخ شاهد آرزو به هم حمله کردند باز از دو سو نهادند آوردگاهی چنان که کم دیده باشد زمین و زمان زبس گرد از آن رزمگه بردمید تن هر دو شد از نظر ناپدید زره لخت لخت و قبا چاک چاک سر و روی مردان پر از گرد و خاک چنین آن دو ماهر در آداب ضرب زهم رد نمودند هفتاد حرب شجاع غضنفر وصی نبی نهنگ یم قدرت حق، علی چنان دید بر روی دشمن زخشم که شد ساخته کارش از زهر چشم برافراخت پس دست خیبر گشا پی سر بریدن بیفشرد پا به نام خدای جهان آفرین بینداخت شمشیر را شاه دین چو شیر خدا راند بر خصم، تیغ به سر کوفت شیطان دو دست دریغ پرید از رخ کفر در هند رنگ تپیدند بت خانه‌ها در فرنگ غضنفر بزد تیغ بر گردنش در آورد از پای، بی سر تنش دم تیغ بر گردنش چون رسید سر عمرو صد گام از تن پرید چو غلتید در خاک آن ژنده فیل بزد بوسه بر دست او جبرئیل خاوران‌نامه خاوران‌نامه از آثار ادبی‌است که به نظم فارسی در سال ۸۳۰ هجری قمری سروده شده است. سراینده آن ابن حسام خوسفی از اهالی قهستان خراسان بوده است. این منظومه حماسه‌ای دینی و مصنوع است که در بحر متقارب و به وزن شاهنامه فردوسی سروده شده است. موضوع خاوران‌نامه جنگ‌های علی بن ابی‌طالب در سرزمین خاوران به همراهی مالک اشتر، و نیز با قباد پادشاه خاور و تهماسب‌شاه است. این منظومه به گفته ابن حسام از یک کتاب عربی به نظم کشیده شده است. این منظومه با حمد خدا و نعت محمد پیامبر اسلام و دیگر امام‌های شیعه آغاز می‌شود. این منظومه را تازیان‌نامه نیز گفته‌اند. دیو سپید دیوِ سپید بر پایه داستان‌های شاهنامه نام فرمانروای دیوان در کشور مازندران بود. او کیکاووس شاه ایران و سپاهش را در غاری به بند کشید که رستم برای آزادی ایرانیان به نبرد دیو سفید رفت. رستم به کمک اولاد غار دیوسفید را یافت و دیو سپید را در غار خفته دید. برای به جا آوردن آیین جوانمردی او را از خواب بیدار کرد و با وی جنگید. یک دست و یک پای دیو را برید و جگرش را از سینه بیرون کشیده و از کاسهٔ سر او، کلاه‌خودی برای خویش ساخت کیکاووس و یارانش را نیز آزاد کرد.
بانک مقاله های فارسی طرفداران حسین آل حبیب
keywords : سایت حسین آل حبیب،نوشته های حسین آل حبیب،مقالات حسین آل حبیب
